DC BOHATEROWIE I ZŁOCZYŃCY TOM 7 - NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC

Okres, w którym DC Comics publikowało w USA NIESKOŃCZONY KRYZYS przypadł też na moment, gdy zdecydowanie mocniej zacząłem się interesować komiksami w języku angielskim, mając też na uwadze to, jaką posuchę (w stosunku do dnia dzisiejszego) mieliśmy wówczas w naszym kraju. Wydarzenie to, dokładnie tak samo jak każde inne tego typu, poprzedzane było najróżniejszymi wstępami, a także towarzyszyły mu liczne tie-iny i pamiętam jak dziś, że w przypadku tego właśnie Kryzysu zdarzyła się rzecz stosunkowo ciekawa. Mianowicie pierwszy raz zdarzyło mi się, iż wątki prowadzące do danego wydarzenia były dla mnie znacznie ciekawsze niż sam główny event. Dlatego też gdy pojawiła się oficjalna zapowiedź startu kolekcji DC SUPERBOHATEROWIE I ZŁOCZYŃCY od Hachette Polska, a także już niepotwierdzone listy tomów z Wielkiej Brytanii czy Hiszpanii, ucieszyłem się dość mocno, ponieważ kolekcja ta mocno zagłębi się zarówno w NIESKONCZONY KRYZYS, jak i związane z nim historie poboczne. Pierwszy dowód na to mamy już w siódmej odsłonie wspomnianego cyklu, który co prawda do sprzedaży detalicznej trafi dopiero za kilka dni, ale większość prenumeratorów ma go już w swoich łapach. Mowa tu o tomie NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC.

Umiejscowienie niniejszego tomu niemal na samym początku kolekcji to bardzo dobry pomysł, ponieważ moim zdaniem jest to najważniejszy spośród wszystkich wstępów do samego wydarzenia, jakim był wspomniany wielokrotnie już Kryzys. Początek jest jednak dość spokojny. Oto bowiem Ted Kord, znany jako Blue Beetle, odkrywa iż ktoś niemal doprowadził go do bankructwa. Próbując ustalić kto za tym stoi, wpada na trop ogromnego spisku, który może zagrozić całemu, znanemu nam światu. W gronie superbohaterów nikt jednak szczególnie mocno nie pała do nikogo zaufaniem, co jest też efektem wydarzeń z wcześniejszego KRYZYSU TOŻSAMOŚCI. Z czasem również Batman zaczyna rozumieć, iż ktoś chce wykorzystać obecną sytuację na świecie, gdy z ukrycia wychodzą członkowie złowrogiej organizacji Szach i Mat, herosów oraz złoczyńców atakują dziwne androidy, a samemu Mrocznemu Rycerzowi ktoś skrada Brata Oko – satelitę szpiegowskiego, którym monitorował działalność metaludzi na całym globie.

W podobnym czasie co NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC, w USA zaczęto publikować także takie tytuły jak VILLAINS UNITED, RANN-THANAGAR WAR oraz DAY OF VENGEANCE. Echa każdego z nich pojawiają się w niniejszym tomie kolekcji, lecz jak już wspomniałem, to właśnie dzieło Grega Rucki (główna miniseria), a także Geoffa Johnsa oraz Judda Winicka (pierwszy rozdział komiksu) uważam za zdecydowanie najlepsze. Pierwszy z wymienionych twórców kolejny raz udowodnił, że w prowadzeniu opowieści w klimatach szpiegowskich praktycznie nie ma sobie równych, co zresztą potem potwierdzał choćby na łamach GOTHAM CENTRAL czy serii CHECKMATE i chociaż czytelnika może męczyć to, że znów na front wysunięty jest przede wszystkim Batman, to jednak złożoność opowieści oraz sposób jej przedstawienia może robić wrażenie. Tutaj warto też dodać, że bardzo podoba mi się konstrukcja samego tomu NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC, który tu i ówdzie w formie dodatkowego mini-artykułu, wyjaśnia fabularne nieścisłości (np. między trzecim i czwartym rozdziałem tytułowej miniserii działo się dosyć sporo, tyle że na łamach innych tytułów), co zdecydowanie ułatwia poruszanie się po komiksie osobom mniej obeznanym w ówczesnym uniwersum DC.

Tom siódmy kolekcji SUPERBOHATEROWIE I ZŁOCZYŃCY jest zdecydowanie najbardziej obszerny spośród tych dotąd wydanych. Mamy tu bowiem osiem zeszytów, ale pierwszy z nich, a więc ”Odliczanie do Nieskończonego Kryzysu” liczy sobie siedemdziesiąt stron. Cały NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC zamyka się równo w 240 stronach, więc jest tutaj co czytać i to w jak najbardziej przystępnej cenie. Pod koniec oczywiście znajduje się dodatkowy artykuł przybliżający nieco ideę stojącą za kolejnym Kryzysem, który z pewnością rzuci nieco więcej światła na niejasności, które oczywiście mogą się pojawić w trakcie lektury.

Jeśli zaś zdecydujecie się sięgnąć po niniejszy komiks, otrzymacie rysunki kilku wówczas topowych artystów pracujących dla DC, aczkolwiek za główną historię odpowiedzialny był Jesus Saiz. Moim zdaniem nie dysponuje on ”typowo” superbohaterską kreską i wydaje mi się, że znacznie fajniej odnalazł się potem we wspomnianej już serii CHECKMATE, gdzie znów połączył siły z Gregiem Rucką. Nie oznacza to jednak, iż warstwa graficzna nie przypadła mi do gustu. Wręcz przeciwnie, bardzo lubię, gdy do komiksów z trykociarkami dopuści się kogoś, kto nie rysuje jak od kalki i potrafi przemycić trochę swojego indywidualnego stylu.

Podsumowując, NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC to idealny wstęp do głównego wydarzenia, które też zostanie wydane w ramach niniejszej kolekcji (w Wielkiej Brytanii pierwsza połowa tego Kryzysu pojawiła się już jako tom czternasty). Ale co ważne, główna miniseria to także pozycja, która bez problemu broni się w formie pojedynczej historii. Ja ze swojej strony zdecydowanie polecam zainteresować się kupnem tego tomu. Ma co prawda otwarte zakończenie, lecz w przeciwieństwie do wielu innych tytułów z kolekcji, tutaj na kontynuację możemy liczyć.

Krzysztof Tymczyński

NIESKOŃCZONY KRYZYS: PROJEKT OMAC zawiera materiał opublikowany pierwotnie na łamach COUNTDOWN TO INFINITE CRISIS #1, SUPERMAN #217 oraz THE OMAC PROJECT #1-6.